پیتزا خوری پیرکس مدل Borosilicate

شیشه از قرن نوزدهم میلادی در ساخت ظروف خوراک‌پزی استفاده می‌شده است. ظروف شیشه‌ای اولین بار در سال 1893 و با برند «Duran» در آلمان ساخته شد. البته شیشه‌ای که برای این کاربرد استفاده می‌شود نوع خاصی از این ماده است. این نوع شیشه که با نام «شیشه بروسیلیکات» شناخته شده و اختراع «آتو شات» (Otto Schott)، شیمی‌دان آلمانی است؛ بیش از سه برابر شیشه‌های معمولی در برابر انبساط حرارتی مقاوم است. این میزان مقاومت باعث می‌شود که بتوان از شیشه بروسیلیکات در ساخت ظروف خوراک پزی استفاده کرد. لازم به توضیح است که عامل شکستن ظروف شیشه‌ای نیرویی است که انبساط لایه‌های گرم‌تر به دیگر لایه‌ها وارد می‌کنند. اگر این انبساط کمتر باشد شیشه دیرتر خواهد شکست. مفاهیم فنی به کنار، چنین ظروفی چه مزیتی برای آشپز خواهند داشت؟ اولین مزیت ظروف شیشه‌ای «چند منظوره» بودن آن‌هاست. به راحتی می‌توان سوپی که با قابلمه شیشه‌ای پخته است را سر میز غذا آورده و ظرف دیگری استفاده نکرد. ظروف فلزی قابلیت استفاده در اجاق مایکروویو را ندارند، ولی ظروف شیشه‌ای می‌توانند اشعه‌های مایکروفر را از همه جهات عبور داده و به غذایی که داخل‌شان وجود دارد برسانند. همچنین، ظروف شیشه‌ای دیرتر از ظروف فلزی گرم می‌شوند. این ویژگی باعث می‌شود که در زمان پخت برخی از غذا‌ها و دسرها مانند کیک اسفنجی، تمام کیک بدون این‌که لبه‌هایش بسوزد کاملا بپزد.